Wie niet bevat gevarieerde poëzie op een grondtoon van vergankelijkheid. Deze bundel heeft een open oog voor de absurditeiten en de valkuilen van het nieuws, is niet bang voor het raadsel maar blijft tegelijk kraakhelder, vitaal en opvallend concreet. 
Hier een recensie uit Awater en nog een recensie op Meander.
Opvallend is het gebruik van QR-codes. Ze maken deel uit van het gedicht. Ze geven de lezer beeld zonder uit de regionen van het woord te verdwijnen. QR-codes zijn wel eens eerder gebruikt in de poëzie, maar nooit op deze natuurlijke manier als deel van de poëzie zelf.
De bundel begint onder de grond, om dan via de tweede afdeling de verbeelding aan te sporen de dood tijdelijk achter te laten. Deze bundel is speels, raak, verrassend, melancholiek, ongeforceerd geëngageerd en muzikaal. Wie niet bevat de beste gedichten van Maarten Doorman poëzieproductie tussen 2013 en 2021.