Van bijna alle burgers in de westerse samenleving is het geheugen gevoed en het wereldbeeld in belangrijke mate gevormd door televisiebeelden. Ook onze culturele perceptie wordt in belangrijke mate bepaald door de televisie. Of het nu om de registratie van opera’s en concerten gaat dan wel om gesprekken met schrijvers of historische documentaires over film of andere kunsten, de televisie draagt vergaand bij aan ons beeld van kunst en cultuur, van wat ertoe doet en aan hoe ernaar gekeken en geluisterd moet worden. Door dat zo aanhoudend en indringend te doen presenteert zij allengs een nieuwe cultuur. Daardoor is televisie een cultureel instituut op zichzelf geworden ; zij registreert en produceert ; zij is object en subject van de cultuur, ze is letterlijk een medium tussen twee domeinen. Zo bezien is televisie een fascinerend beschavingselement met zijn eigen wetten, codes en gebruiken, en met een eigen esthetiek. In dit boek is dat het uitgangspunt. Het wil vanuit verschillende invalshoeken nieuwe inzichten bieden in een complex fenomeen.