Doorman publiceerde acht dichtbundels (bij Bert Bakker en Prometheus), zijn poëzie verscheen in tientallen bloemlezingen. Zijn laatste dichtbundel is Wie niet (2021).
Maarten Doorman debuteerde in 1985 met de dichtbundel Weg, wegen. in 1988 volgde Het gelijk van de vismarkt. Daarna achtereenvolgens De daken op (1991), Afstandsbediening van katoen (1995), Kloppend heden (2000), Blindegangster (2005), alle bij Bert Bakker en Je kunt bellen (2013) en Wie niet (2021) bij Uitgeverij Prometheus.
De laatste 4 dichtbundels in de prachtige vormgeving van Tessa van der Waals.
Uit de pers:
‘Bewonderenswaardig en bijna lucebertiaans’ (NRC Handelsblad)
‘Zeer gevarieerd met onvergetelijke verzen’ (De Morgen)
‘Poëzie die voortkomt uit het kloppend stuk vlees dat we ons lichaam noemen’ (de Volkskrant)
‘Je zou denken dat deze poëzie luchtig en licht is. Maar dat is ze niet, goddank’ (De Groene Amsterdammer)
‘Er zijn gedichten die nooit gaan vervelen. Zo lees ik zeker elke maand het gedicht Kap van Maarten Doorman, misschien wel het mooiste gedicht dat ik ken.’ (Maarten Moll, Het Parool)
* Criticus
Voor een keuze uit Doormans poëziekritieken zie de linker kolom van RECENSIES op deze site